Τέσσερις Οκτωβρίου. Ακόμα μια Παγκόσμια ημέρα ζώων ξημερώνει. Ημέρα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης. Και στο μυαλό μου έρχονται τα όσα διαβάζω και βλέπω καθημερινά εδώ και πολλά χρόνια.
Σε όλο το πλανήτη εκατομμύρια ζώα σκοτώνονται, βασανίζονται, πουλιούνται, ζουν σε συνθήκες αιχμαλωσίας και υποβάλλονται σε πειράματα καθημερινά. Άλογα, γαϊδούρια, μουλάρια, κουνέλια, κοτόπουλα, γουρούνια, αγελάδες, πρόβατα, πάπιες, ζαρκάδια, ελάφια, πίθηκοι, δελφίνια, φάλαινες, φώκιες και όποιο άλλο ζώο του οποίο ο σφαγιασμός και η πώληση θα μπορούσε να αποφέρει κέρδος ή διασκέδαση για τον άνθρωπο.
Τα κοινωνικά δίκτυα είναι γεμάτα από βίντεο με τραγικές εικόνες: ζώα που κομματιάζονται, ξεπουπουλιάζονται και γδέρνονται ζωντανά, ζώα που τεμαχίζονται ενώ βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης, ζώα που ακρωτηριάζονται, ζώα με τα μάτια γεμάτα τρόμο να περιμένουν την επόμενη κίνηση του βασανιστή τους, ζώα που πεθαίνουν από χτυπήματα βαριοπούλας στο κεφάλι.
Όσο για τη χώρα μας, κατέχει την 1η θέση στην Ευρώπη στην κακοποίηση ζώων. Το 2015 σχηματίστηκαν 138 δικογραφίες και καταγράφηκαν τριπλάσιες καταγγελίες για κακοποίηση ζώων. Οι περιπτώσεις κακοποίησης στις οποίες λειτούργησε αυτεπάγγελτα η αστυνομία, εκτοξεύτηκαν από 19 το 2009, στις 833 το 2015. Η πιο περιβόητη κακοποίηση του 2016, ήταν η σκυλίτσα που ρίχτηκε από τον 3ο όροφο πολυκατοικίας. «Έπεσε μόνη της», ισχυρίστηκε ο κατηγορούμενος.
Αλλά όπως ήδη έγραψα, αυτή ήταν η κακοποίηση που έγινε περισσότερο γνωστή. Σε καθημερινή βάση τα μάτια όλων όσων ασχολούνται, βλέπουν πολύ περισσότερα. Σκυλιά (και γράφω για σκυλιά γιατί έτυχε να συνδεθώ από παιδί ακόμα με αυτά) που οι ιδιοκτήτες τους τα δέρνουν. Σκυλιά που φοράνε πνίχτες και ηλεκτρικά κολάρα. Σκυλιά που τα βάζουν σε κυνομαχίες. Σκυλιά που βιάζονται. Σκυλιά που πεθαίνουν από εσκεμμένες δηλητηριάσεις.
Όμως η κακοποίηση δεν είναι μόνο ενεργητική αλλά και παθητική. Σκυλιά που ζουν μόνιμα σε μπαλκόνια, ταράτσες και αυλές, σκυλιά που δεν βγαίνουν βόλτα ποτέ, σκυλιά που δεν τους κάνουν εμβόλια και αποπαρασίτωση, σκυλιά άρρωστα που δεν κάνουν θεραπείες, σκυλιά που ζουν δεμένα όλη τους τη ζωή, σκυλιά που εγκαταλείπονται και ο κατάλογος δεν τελειώνει.
Και έτσι για να μην αφήσω απ΄ έξω τους “φανατικούς φιλόζωους” σκυλιά που ανέπτυξαν ένα σωρό προβλήματα συμπεριφοράς, γιατί μέσα στην άγνοια τους, με τη συμπεριφορά τους προς αυτά, φρόντισαν να μην τους διδάξουν όρια και αρχές και αδιαφόρησαν για τη κοινωνικοποίηση τους. Και δυστυχώς ξεχνώντας ότι συμβιώνουν με άλλο είδος και όχι ανθρώπινο και, προσπαθώντας να καλύψουν δικά τους κενά, φτάνουν εύκολα στον εξανθρωπισμό των σκύλων τους. Κάτι που δεν κάνει καλό ούτε στους σκύλους τους ούτε στους ίδιους.
Προσωπική μου άποψη ήταν πάντα ότι ο σκύλος είναι σύντροφος και συνοδοιπόρος μιας ζωής. Πιστός και αγαπησιάρης δεν θα σε κατακρίνει, δεν θα σου συμπεριφερθεί άσχημα, θα σταθεί δίπλα σου σε κάθε στιγμή σου και θα είναι ευτυχισμένος με κάτι λίγο από σένα. Ένα χάδι, λίγο παιχνίδι και μερικές βόλτες.
Και φυσικά επειδή η φύση τα προίκισε με περισσότερο μυαλό από ότι διαθέτουν πολλοί άνθρωποι και με μπόλικη διαίσθηση, ένας σκύλος μπορεί με την κατάλληλη εκπαίδευση να γίνει διασώστης ανθρώπων, οδηγός τυφλών, να αναγνωρίσει και να προειδοποιήσει για επικίνδυνες μεταβολές στον οργανισμό των ανθρώπων της οικογένειας του (πχ αυξομείωση διαβήτη, καρκινικούς όγκους κα), να βοηθήσει στην θεραπεία ασθενών (pet therapy) να ανακαλύψει ναρκωτικά και εκρηκτικές ύλες και τόσα άλλα.
Έτσι, στο δικό μου μυαλό, ο σκύλος είναι κάτι μεγάλο και πολύτιμο. Και τόσο σημαντικό που του αξίζει να ζει μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια του μέσα στο σπίτι (ανεξαρτήτως του μεγέθους του, άλλωστε πάντα πίστευα ότι χώρο πιάνουν τα έπιπλα και όχι τα ζώα) και να έχει όλα τα απαραίτητα που θα του εξασφαλίσουν ευζωία και μακροημέρευση.
Ωστόσο, ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι η υπόθεση σκύλος είναι εύκολη ή κατανοητή, πάντα και από όλους. Γιατί; Γιατί θέλει γνώση, φροντίδα, χρόνο και υπομονή. Και τις περισσότερες φορές και χρήμα. Εμβόλια, αποπαρασιτώσεις, παιχνίδια, τροφή, λουριά, σαμαράκια, θεραπείες κλπ.
Και δυστυχώς οι περισσότεροι δεν είναι διατεθειμένοι να διαθέσουν ούτε το χρόνο τους, ούτε την υπομονή τους ούτε τα χρήματα τους. Ο σκύλος είναι καλός όσο χρειάζεται να παίξει ο ίδιος ο άνθρωπος. Όταν κουραστεί θέλει το σκύλο ακίνητο και να μην τον ενοχλεί. Όμως ο σκύλος δεν είναι κούκλα αλλά ζωντανή ύπαρξη, με ανάγκες και δικαιώματα. Έχει ανάγκη εκτόνωσης, ταΐσματος, ούρησης, παιχνιδιού και καθημερινής βόλτας (ναι ακόμα και με κρύο). Και αν αυτά δεν φροντίσεις να τα καλύψεις, τότε ο σκύλος όχι μόνο δεν περνάει καλά αλλά και ο ψυχισμός και η συμπεριφορά του καταστρέφονται.
Και αν ο σκύλος δαγκώσει τότε θα φταίει πάντα εκείνος. Ανεξαρτήτως του τι του κάνανε και δάγκωσε ή τι του έχουν μάθει να κάνει.
Γνώμη μου λοιπόν ότι αν θες να υιοθετήσεις έναν σκύλο, ενημερώσου πρώτα για της ανάγκες του. Αναρωτήσου γιατί το θες και αν μπορείς να καλύψεις αυτές τις ανάγκες. Και μετά προχώρα.
Όμως όπως είπα και στην αρχή, ξημερώνει η Παγκόσμια ημέρα ζώων. Και ο σκύλος δεν είναι το μόνο ζώο που δεν περνάει καλά εξαιτίας του ανθρώπου. Όχι πως μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξω αυτήν την κατάσταση.
Ωστόσο, επειδή πιστεύω ότι η ζωή μας δόθηκε για να συμβιώσουμε ειρηνικά με τα άλλα είδη και όχι για να τα βασανίζουμε και να τα εξολοθρεύουμε, μπορώ τουλάχιστον να ευχηθώ, να ξημερώσει η μέρα που θα καταλάβουμε πόσο πολύτιμα είναι τα ζώα για τον άνθρωπο και να τους συμπεριφερθούμε με το σεβασμό που του αξίζει.
Γιώργης Ταξιδευτής
