Κατηγορία: Ιστορία

Στις 22 Απριλίου 1945 ο Χίτλερ έπαθε νευρική κατάρρευση. Αυτό συνέβη όταν πληροφορήθηκε, κατά τη διάρκεια του καθημερινού σχολιασμού της κατάστασης στο υπόγειο καταφύγιο, κάτω από την Καγκελαρία στο Βερολίνο, ότι η επίθεση που είχε διατάξει για την άρση της πολιορκίας του Βερολίνου δεν είχε εκτελεστεί από τον Αρχηγό των μονάδων των Ες-Ες Στάινερ, γιατί […]

Τα πρώτα δύο χρόνια ο Αγώνας συντηρούνταν από τις λιγοστές δηµόσιες προσόδους, τη λαφυραγωγία, τις συνδροµές φιλελλήνων του εξωτερικού, την έκτακτη φορολογία του κλήρου και των µονών, άντε και από ευκατάστατους Οθωµανούς αιχµαλώτους που πλήρωναν λύτρα. Τα χρήµατα αυτά, όµως, αδυνατούσαν να καλύψουν τις ολοένα και περισσότερο αυξανόµενες ανάγκες για αγορά πλοίων, όπλων και πυροµαχικών. […]

Στα τελευταία χρόνια της οθωμανικής Κατοχής στο Ρωμέικο, ο θεσμός του Σεϊχουλισλάμη («Σεϊχ Ουλ Ισλάμ») ήταν το τρίτο σημαντικό πρόσωπο της αυτοκρατορίας μετά τον Σουλτάνο και το Μεγάλο Βεζύρη. Ασφαλώς δεν ήταν Χαλίφης της Βαγδάτης, ούτε Πάπας της Ρώμης, ποτέ και πουθενά δε ευδοκίμησε ένα ισχυρό θρησκευτικό αξίωμα δίπλα σε ένα πανίσχυρο κοσμικό, το δεύτερο […]

Ο πλέον καθοριστικός για τη χώρα μας όμως Ρωσοτουρκικός πόλεμος ήταν αυτός του 1828-1829 ο οποίος έγινε μετά τη ναυμαχία του Ναβαρίνου και ενώ η Ελληνική Επανάσταση ακόμα δεν είχε τελειώσει. Βασική αιτία για τον πόλεμο αυτό ήταν η συμμετοχή της Ρωσίας στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου τον Οκτώβριο του 1827. Ο σουλτάνος Μαχμούτ Β’ ενώ […]

Όπως είναι γνωστό ο Γρηγόριος αφόρισε την Επανάσταση με ένα σκληρό αφορισμό και για την πράξη του αυτή έχει επικριθεί από ορισμένους συγχρόνους. Ωστόσο για μια σωστή ερμηνεία της στάσης του απαιτείται επαρκής γνώση της εποχής εκείνης (ιστορική, κοινωνιολογική, πολιτική και διπλωματική), ώστε τα κριτήρια να είναι ορθά και όχι σημερινά (ιστορικός αναχρονισμός). Κάποιοι, αναφέρονται […]

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης χήρεψε το 1820, όταν πέθανε η γυναίκα του Αικατερίνη Καρούσου (ή Καρούτσου). Ύστερα ρίχτηκε με όλες τις δυνάμεις του στον αγώνα για την απελευθέρωση του Γένους και δεν είχε χρόνο για πολλά-πολλά με τις γυναίκες. Η δεύτερη γυναίκα στη ζωή του ήρθε αργά, στα 55 του χρόνια, την εποχή που ήταν φυλακισμένος […]

Ο Θεοδώρητος, κατά κόσμον Θωμάς, επιφανής ιεράρχης της Πελοποννήσου που συμμετείχε στην Επανάσταση, γεννήθηκε στη Νεμνίτσα (Μεθύδριο) Αρκαδίας το 1787, ορεινό χωριό τής Γορτυνίας κοντά στη Βυτίνα, και ήταν γιος τού προεστού Β. Κωστάκη. Τα γράμματα τα έμαθε από δασκάλους κληρικούς και από μόνος του. Ιδιοφυής, έμαθε άριστα να γράφει, να ομιλεί και, αργότερα, να […]

Για τους Τούρκους ο Μουσταφά Κεμάλ, του οποίου οι πληροφορίες για την καταγωγή του είναι συγκεχυμένες, υπήρξε ο σωτήρας μίας διαλυμένης χώρας, αναμορφωτής και εκσυγχρονιστής της. Είναι ένας σεβάσμιος ήρωας που ανέλαβε πραξικοπηματικά μια διαμελισμένη Οθωμανική αυτοκρατορία, της οποίας το εναπομείναν υπόλοιπο των εδαφών στην Ανατολία, κατόρθωσε να το μετατρέψει σε κράτος. Για τους Έλληνες, ο […]

Ο Βλάντ Γ΄ Τσέπες (Vlad III Ţepeş) ή αλλιώς Βλάντ Δράκουλας (Vlad Dracula) (Νοέμβριος ή Δεκέμβριος 1431 – Δεκέμβριος 1476), πιο γνωστός με τους τίτλους Βλαντ ο Ανασκολοπιστής και Κόμης Δράκουλας, ήταν Πρίγκιπας και Ηγεμόνας της Βλαχίας το 1448, 1456–1462 και 1476. Καταγόταν από τον ευγενή οίκο του Μπασαράμπ (Basarab), θεμελιωτή του Βλαχικού κράτους, και […]

Για την απελευθέρωση της πόλης των Αθηνών έχουν γραφτεί αρκετά. Έχουν γραφτεί όμως ελάχιστα για τη σημασία της απελευθέρωσης της πόλης των Αθηνών σε επιχειρησιακό επίπεδο για τη Ρούμελη και – κυρίως- για τη σημασία της σε στρατηγικό επίπεδο για ολόκληρη την επικράτεια. Για να κατανοήσουμε τον κομβικό ρόλο της Αττικής, θα ξεκινήσουμε την αφήγηση […]

«Παπαφλέσσας» Χωρίς αυτόν είναι αδύνατο να φανταστούμε την επανάσταση στο Μοριά. Τι θα μπορούσε να κάμει κι’ αυτός ακόμα ο Κολοκοτρώνης, αν ο Δικαίος, με την παράφορη τόλμη, την έξαλλη ορμή π’ άγγιζε την τρέλα, δεν άναβε την πυρκαϊά, με τέτοιον τρόπο, από τη μιαν άκρη του Μοριά ως την άλλη, ώστε να βάλει, διαλεχτούς […]

Από τον Σεπτέμβριο του 1814 η Φιλική Εταιρεία, δημιούργημα των Αθανασίου Τσακάλωφ, Εμμανουήλ Ξάνθου και Νικολάου Σκουφά, είχε αναλάβει την προετοιμασία του ξεσηκωμού. Τον Φεβρουάριο του 1820 προτάθηκε στον ίδιο τον Καποδίστρια, υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, να αναλάβει την αρχηγία της Εταιρείας, αλλά αυτός αρνήθηκε. Αντίθετα ο πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης, γιος του ηγεμόνα της Βλαχίας […]

Η επιγραφή ήταν χαραγμένη στον τάφο του Βυζαντινού αυτοκράτορα Νικηφόρου Β’ Φωκά και συμπύκνωνε σε μια πρόταση, τη ζωή και το άδοξο τέλος του. Ο αυτοκράτορας, που βρέθηκε στην εξουσία το 963, δολοφονήθηκε το 969 μέσα στο παλάτι του, την ώρα που κοιμόταν. Τη συνωμοσία για τη θανάτωσή του, είχε οργανώσει η σύζυγός του, Θεοφανώ, […]