Για τους Τούρκους ο Μουσταφά Κεμάλ, του οποίου οι πληροφορίες για την καταγωγή του είναι συγκεχυμένες, υπήρξε ο σωτήρας μίας διαλυμένης χώρας, αναμορφωτής και εκσυγχρονιστής της.
Είναι ένας σεβάσμιος ήρωας που ανέλαβε πραξικοπηματικά μια διαμελισμένη Οθωμανική αυτοκρατορία, της οποίας το εναπομείναν υπόλοιπο των εδαφών στην Ανατολία, κατόρθωσε να το μετατρέψει σε κράτος.
Για τους Έλληνες, ο άνθρωπος που ο τούρκικος λαός έδωσε το προσωνύμιο «Ατατούρκ», πατέρας των Τούρκων δηλαδή, διατηρεί τον χαρακτήρα του σφαγέα. Όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και των Αρμένηδων και των Ασσυρίων.
Γιατί οι γενοκτονίες που συνέβησαν εκεί στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιξαν όλους τους χριστιανικούς πληθυσμούς. Ειδικά για τους Πόντιους, μία ελληνική ράτσα που δέχτηκε τις περισσότερες διώξεις και αγριότητες από τους Νεότουρκους, ο Κεμάλ είναι ο υπαίτιος και υποκινητής των σφαγών που συντελέστηκαν.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Αταττούρκ γεννήθηκε το 1881 στη Θεσσαλονίκη, σε ένα τριώροφο κτήριο, το οποίο είχε χτίσει ο πατέρας του και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αποστόλου Παύλου και Αγίου Δημητρίου (τότε ΓενίΚαπί και Νουμάν Πασά).
Σήμερα, ημέρα που η Αγία Σοφία μετατράπηκε σε τζαμί, αναρωτιόμαστε μήπως ήρθε η ώρα να επιστραφεί στο Ελληνικό Δημόσιο το σπίτι αυτό και να μετατραπεί σε Εκκλησία ή σε σπίτι της γενοκτονίας του Ελληνισμού, στη μνήμη των θυμάτων του «πατέρα των τούρκων».
Στο σπίτι αυτό καταλήγουν οι ιστορικοί, ότι γεννήθηκε ο Κεμάλ, σύμφωνα με τις μαρτυρίες και τα ιστορικά ντοκουμέντα, αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Λαγκαδά, όπου ζούσε ένας αδελφός της μητέρας του.
Το σπίτι αυτό παραχωρήθηκε το 1935 από το Δήμο Θεσσαλονίκης στο τουρκικό κράτος, το οποίο αποφάσισε να το μετατρέψει σε μουσείο αφιερωμένο στον Κεμάλ Αταττούρκ.
Το κτίριο που κτίστηκε πριν από το 1870 αποτελείται από τρεις ορόφους και έχει μια αυλή. Επισκευάστηκε το 1981 και βάφτηκε στο αρχικό του χρώμα (ροζ).
Το μεγαλύτερο μέρος της επίπλωσης είναι αυθεντικό. Όπου υπήρχαν ελλείψεις συμπληρώθηκαν με έπιπλα από το Μαυσωλείο του Κεμάλ και από το Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης.
Σε όλους τους τοίχους υπάρχουν φωτογραφίες του Κεμάλ από διάφορες φάσεις της ζωής του.Στο ισόγειο υπάρχουν τέσσερα δωμάτια, χωρίς κάποια ιδιαίτερη σημασία για τον επισκέπτη.
Στον πρώτο όροφο υπάρχει το σαλόνι για τους ξένους με ευρωπαϊκούς καναπέδες, ένα μεγάλο καθημερινό δωμάτιο με μιντέρια (χαμηλοί καναπέδες), το δωμάτιο της μητέρας του Κεμάλ και η κουζίνα με τα μαγειρικά σκεύη της εποχής.
Στο δεύτερο όροφο ξεχωρίζει το δωμάτιο, στο οποίο γεννήθηκε ο Κεμάλ, ένα μεγάλο δωμάτιο με μιντέρι, το γραφείο του και ένα μεγάλο μαγκάλι.
Υπάρχει επίσης ένα ακόμη δωμάτιο, στο οποίο εκτίθενται προσωπικά είδη του Κεμάλ προερχόμενα από την Άγκυρα. Πρόκειται για επίσημο ρουχισμό, είδη καπνιστού, μαχαιροπήρουνα, κλπ.
Στους τοίχους υπάρχουν, όλα τα έγγραφα από τη σχολική ζωή του Κεμάλ. Τέλος στην αυλή υπάρχει και μία ροδιά την οποία φύτεψε ο πατέρας του Κεμάλ.
Λίγο πριν από την έξοδο υπάρχει επιγραφή, στην οποία αναγράφεται: «Αυτό το σπίτι, παρόλο που δεν συμπεριλαμβάνεται εντός των συνόρων, βρίσκεται εντός της εδαφικής έκτασης του Γενικού Προξενείου της Τουρκίας που μας ανήκει, θεωρείται εδαφικό τμήμα ανήκον στο Κράτος της Δημοκρατίας της Τουρκίας, διατηρεί μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κάθε Τούρκου. Είναι το πρώτο μέρος που επισκέπτεται ο κάθε Τούρκος που πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη και για την Τουρκία είναι ένας χώρος επιφορτισμένος με άκρως υψηλή πνευματική αξία».
Πηγές: